by Zuzka<3

zdj. z wakacji,  fajnego czasu.

lepiej już nic nie bd pisać, bo dzisiasj cały wieczór wyżałam się Martusi i Zuzi<3

jest dziwnie, jakoś strasznie zamulaaam ; <

dobra dodam tylko cytat mojego autorstwa, opisujący moją sytuację:

Niespodziewanie Go poznajesz. Nic do niego nie czujesz. Po jakimś czasie Ci się podoba - tylko tyle. Później zauważasz, że obchodzi Cię to z kim gada, jakie ma koleżanki. Kolejnym etapem jest ogarnięcie czy nie ma dziewczyny- chociaż jeszcze wypierasz się, że pod żadnym pozorem on Ci się nie podoba. W końcu przyznajesz przyjaciółce- zauroczenie. Trwa to dość długo. W końcu zaczynasz czuć, że serce inaczej pyka - kochasz go, ale udajesz przed sobą, że to nie prawda, bo przecież jak możesz się w nim kochać. Zauważasz, że on także coś do ciebie czuje, oczywiście ty to olewasz. Mijają miesiące jego miłosnej męki do ciebie. Ty nic. Aż w końcu przyznajesz się już jawnie, że go kochasz i nie będziesz potrafiła bez niego żyć. Jest za późno, koniec. On już nic do ciebei nie czuje. Cały ten proces tylko po to, by poczuć na własnej skórze, to co on czuł, gdy go olewałaś. A teraz ty się z tym męczysz, cholerna ironia losu..

Pozdrawiam Zuzię i Martusię

Dziękuję, że macie siłę mnie wysłuchiwać i że mi pomagacie. <3

love you girls <3