/Idź stąd, pokój, nie dotrzymasz kroku,chcę zatopić cię w smutnym bursztynie wzroku.Już, niech osiądzie kurz, nie za twoje zdrowie,zabiłem cię w sercu, ale olałem żałobę.Nie będę słów żałował, jak ci coś się przydarzy,nie poznasz prawdy nawet gdy usiądzie ci na twarzy.Zdeformowane drzewo podlewane kłamstwami,czytaj między słowami i nie licz na litość.Dziś, podam ci rękę, ale policzę palce,w walce gałęzie wykręciły fałsz i chciwość.Przeszły cię ciarki? spędził sen z powiek omen?Uczucie kiedy ktoś chodzi po twoim grobie.Zerwij się o świcie na ustach z niemym krzykiem,człowiek zrodzony tylko w twojej głowie.Słów na usta nie ciśnie się zbyt wiele,co mam powiedzieć na prawdę nie wiem,poza tym, że byłeś moim przyjacielem,byłeś moim przyjacielem./pih - przyjaciele < / 3dobrze ujęte. jak mnie nauczył tatuś ' mowa jest srebrem a milczenie złotem ' mam nadzieję że milcznie popłaca. na pierwsze mam dyskrecja na drugie perwersja . ;]