coztego.

każdy dzień bez Ciebie wydaje się być dniem straconym, tęsknię za naszymi rozmowami. dzień za dniem mija, a ja zawsze podczas każdego dnia mam taki moment, że totalnie się załamuje, bo w moim życiu pojawiła się pustka. niby każdego dnia się budzę normalnie i funkcjonuje jakgdyby nigdy nic, ale to już nie te same dni, czasami sobie myślę, że to już nie moje życie. moje życie skończyło się z dniem w którym Cię straciłam. jesteś dla mnie najważniejsza, zawsze byłaś i będziesz, nikt inny nie da mi tyle ciepła co Ty. dopiero teraz zaczynam rozumieć jak wszystko dookoła nie ma sensu, gdy obok nie ma Ciebie. każdego dnia czekam na znak, każdego dnia budzę się i wierzę, że to właśnie ten dzień. dzień w którym budzę się, a Ty mimo wszystko jesteś obok. i nie poddam się nigdy, nigdy nie przestanę wierzyć to, że wrócą tamte dni. i może każda z nas się zmieniła, może inaczej już postrzegamy świat, ale dla mnie zawsze będziesz moją bratnią duszą, będziesz moją drugą połową, która dopełniała sens mojego istnienia. nieważne jak daleko będę, nieważne jak z boku wyglądało będzie moje życie, Ty zawsze będziesz NAJWAŻNIEJSZA. kocham Cię Paulinko, dzięki Tobie wiem co te słowa znaczą, dzięki Tobie wiem jak postrzegać świat, Ty nauczyłaś mnie wszystkiego co ważne: miłości, przyjaźni, zaufania i wiary. i to dzięki Tobie ciągle jeszcze oddycham, chociaż czuję, że umarłam..