z Fajnymi łobuziakiami szukałem śmierci wiem...

Mieć to czego wielu zazdrości i na własne życzenie to stracić...??Idiotyzm!!

Był maj...początek wiosny...tęsknota zasłania mi zdrowy rozsądek...nowe nadzieje przywracają ostrość widzenia...nadzieja...i wielka chęć zmian za wszelką cenę...nigdy nie było jak chciałam...nie byłam kimś takim...i nagle pojawił się ktoś...boski i anielski...ideał...dzięki niemu zobaczyłam...ze może jestem...jestem ok.?było mi jak w raju...ale nagle przypomniałam sobie o tej nadziei...że mogę na nią czekać do końca życia...zależało mi na tym aniele ale to było silniejsze...nie potrafiłam już dalej okłamywać mojego księcia z bajki...wiedziałam że w tedy byłam dla niego wszystkim...zraniłam go jak strzała przebiła jego srebrną zbroję...mówił...będę czekał!!!do końca...ale i on opadł z sił...na mnie nikt nie ma sił...a ta nadzieją??jakby mnie nie zauważała...nie pamięta jak było poł roku temu...a mój anioł??odpuścił...znienawidził...zabił...unicestwił...I co teraz?

Jestem sama...anioły nie istnieją...nadzieje pozostają tylko nadziejami...idzie zima...miłość kap kap pada jak śnieg...jak do ucha słodka pieśń...

Mój książe...wybacz...

z perspektywy czasu wiele rzeczy zrobiłabym inaczej...obrałam złą strategię...;(