"Mój kochany zapytał mnie: czy wierzysz w życie po
śmierci? Odpowiedziałam: uwierzę, ale tylko wtedy, jeśli
róża, która tego wieczoru zakwitła w naszym ogrodzie,
pachnieć będzie po zgonie wszystkich swoich płatków.
Mój kochany zapytał mnie: czy chcesz pójść do nieba?
Zechcę - odpowiedziałam - ale tylko wtedy, jeśli niebo
jest ciepłe jak twoje ramiona, przestronne jak twój
oddech i dzikie jak pocałunek. Mój kochany zapytał mnie:
czy zawsze będziesz mnie kochała? Odpowiedziałam: jeśli
wieczność jest chwilą pomiedzy moim sercem pustym a
moim sercem wezbranym z miłości, nigdy nie bedzie
czasu, w którym nie kochałabym ciebie."
[i] Halina Poświatowska[/i]
dziękuję Ci za tą piękną różę...
za to, że jesteś...
i za to, że bronisz mnie przed mgłą ;) :*
oraz za wiele innych rzeczy, które potrafisz stworzyć, gdy jesteś obok :*