grr

Codzienności trud wciąż napiera na mnie

A ja z nim walcze choć sensu w tym nie widzę

Biegnę wciąż do przodu może coś odnajdę

Szczęście, spokój, przygodę, coś na pewno tam ukryte jest

No bo chyba po coś tak gnamy wciąż do przodu

Choć nie wiemy co tam będzie, coraz szybciej tak pędzimy

A czas nas kaleczy, bo nie widzisz powodu

A mimo tego pędzisz, bo wciąż za czym tęsknimy.

 Teraz stań, zatrzymaj się na chwilę

 poczuj w sobie moc i po czuj w sobie siłę lwa

 Bo jesteś sam w tej szarej codzienności

 Bo w świecie tym ogromnym jakiejkolwiek miłości brak

Wychodzę z domu i myślę sobie tak

Po co wciąż tak gnać? Pójdę może inną ścieżką lecz

Świat pokazuje, że sił mi brak

I muszę wrócić znów na ścieżkę gdzie tak ciężko jest

A gdy zatrzymam się na małą chwilkę

To jestem już tak bardzo w tyle że muszę gnać

I biegnę szybko by nadrobić pomyłkę

W tym świecie trzeba biec i nie można nigdy stać.