"-Chcesz poznać swoją przyszłość?
-Nie wiem, co to jest przyszłość.
-Jak to?
-Czy to tylko inny skrawek czasu? A może coś, czego trzeba dokonać? Mówi się: ten i ten ma przed sobą przyszłość. A co z innymi?
- Czy nieszczęście zawsze czyni nieszczęśliwym?
- To zależy. Są ludzie, których przytłacza i niszczy. Ci, którzy potrafią wytrwać, stają się natomiast wielcy. To magowie. Oni przemieniają fatum w fortunę.
- Nie rozumiem... - szepnęła.
- Kiedyś zrozumiesz.
/.../
Nad przyszłością rozmyśla się tylko w niepokoju oczekiwania na nieznane. Ale przychodzi chwila, kiedy przyszłość jest przeżywana z dnia na dzień. Wtedy zatraca się resztki przezorności. Nadzieje są w zasięgu ręki; człowiek zachłannie czeka każdej godziny. Czas jest kruchy, ulotny, cenny. Dość o nim pomyśleć, by go unicestwić. To właśnie nazywa się szczęściem.
Matka zdążyła wpoić mi tylko jedno - najbardziej krucha na tym świecie jest miłość. Rząd może przezwyciężyć największy kryzys, ciało pokonać najcięższe choroby, ale miłości tak trudno przetrwać. Tłumi ją brzemię czasu, choć dzieje się to bez naszej wiedzy, wbrew naszej woli. Nie znika pod wpływem nagłego gniewu, nie wygasa w jeden dzień. To byłoby zbyt piękne. Pozwala się roztrwonić przez brak uwagi i w potwornej metamorfozie przeradza się w czułość, albo czystą żądzę, albo współczucie i zrozumienie, albo w zwykłą przyjaźń. Wtedy ludzie udają, że nigdy nie była niczym innym. Ale właśnie w ten sposób miłość umiera.
/.../
-Co może się stać w takiej sytuacji?
-Wszystko. W życiu zawsze wszystko może się przydarzyć. (...)
-To, co powiedziałaś, jest przerażające - chwycił ją za rękę i już jej nie puścił.
-Nie. Nie tak, jak ci się wydaje.
-Jak to nie?! A cóż jest bardziej przerażającego?
-Nicość.
/.../
Jedynym bogactwem człowieka jest czas, który pozostał mu do przeżycia. Z czasem wszystko jest możliwe. Bez niego - nic. A jednak ludzie starzy są bogaci w inny sposób. Na ich majątek składa się wszystko co dali.
/.../
Nie ma nic cenniejszego od wspomnień. Jeśli nie ocalimy ich przed pogrążeniem w morzu zapomnienia, stracimy grunt pod nogami.
Człowiek jest na tyle słaby, że musi zdecydować, czemu poświęci energię. Spisz swoje marzenia, posegreguj je i wybierz tylko te, które wydają ci się ważne. Tym poświęć swe wszystkie siły. Odrzucone uznaj raz na zawsze za nieistotne. Pozwól, żeby wygasły. Nie trwoń energii na głupstwa."