Spotykam mój wzrok z jego oczami
Mocno chwytam jego dłoń i oddalam się z nim
I dotykam jego ust wargami
Wymyka mi się z rąk przez palce
Dotykam Go ostatni raz opuszkami
Próbując złapać i zatrzymać Go na zawsze
Upuszczam Go i zabijam coś między nami
Mogłabym przysiąc - był tutaj przed chwilą
Ciężko dysząc, trzymaliśmy się mocno
Chciałabym umieć jemu pokazać tą miłość
Którą czuję nawet teraz mocniej niż na początku
Chciałabym pomóc mu w nas jeszcze uwierzyć i
Zawsze być przy nim, być potrzebna
Rzeczywistość już mnie nie przeraża jak kiedyś, ale
Bez niego jestem pusta nawet gdy idę przed siebie
On czuje, że nie będzie szczęśliwy, nie ze mną
Czas upływa mi z takim obrazem
Czuję, że za mało czasu nam tu zostało
By pozwolić sobie na to, by nie być razem

dwudziesty szósty trzeci czternasty
Może ostatni raz, gdy patrzę mu w oczy
Chciałabym powiedzieć mu jak bardzo go kocham
Ale prosił mnie, bym dzisiaj nie mówiła o tym
Uśmiecha się i ma ten dołek w policzku
Który tak bardzo lubię i, kurwa mać, jest śliczny
Chyba nie widzi jak w dłoni drży mi zapalniczka
Ręce mi się trzęsą, nie chcę, żeby wyszedł
Może nie umiem być już ani trochę lepsza
Lecz jeśli to nie jest miłość, to chyba Bóg jest ślepy
Przecież jest między nami tyle fajnych rzeczy
Kurwa, co się z nimi stało? Nie wiem. Kiedy?
Chcę mu powiedzieć, że dla mnie jest najlepszy
I nie chce żebym patrzyła tak na niego, prosto w oczy
Bo nie chce musieć mówić mi, że już mnie nie kocha

DDDDDD