because I can

38 dni, trolololo.

Książki fantasy mają tą smutną właściwość, że gdybym chciała przekazac komuś sens tego czego się z nich nauczyłam, musiałabym zacytować cały rozdział. Ukryty sens, którego nie umiemy wytłumaczyć dokładnie i chwytliwie w jednym zdaniu, oczywisty w swojej prostocie i równocześnie każący przemyśleć całe życie od początku.

Prawdopodobnie gdyby nie to, że Diamentowy Tron czytała na równi z Karolcią, niewielu później sięgając po Diunę, Gre Endera czy Mówcę Umarłych - nic by do mnie nie docierało.

Dzisiaj zatem dzień hołdu dla wszystkich autorów fantasy i sci-fi na czele z naszym najlepszym narodowym pisarzem, panem Lemem (którego wcześniej nie wymieniłam).

Czasem przeklinam ich pod nosem, bo nauczyli mnie myśleć. A później przypominam sobie, że jakkolwiek umiejętnośc myślenia to przekleństwo - nadal jest się za co lubić.

Udanych łowów, drodzy autorzy.