Dodano: 10 LIPCA 2010
The prison of my own existence.
The prison of my own existence.
The way I feel today. No more, no less.
____
Wewnętrzne przymusy : chlej, maluj, jaraj, rysuj, chlej, jaraj, maluj, maluj, rysuj, maluj, jaraj, chlej, maluj, maluj, maluj. Dałabym teraz tak wiele za powrót do przerażenia, jakie wzbudzał we mnie stukot łóżka o ścianę, zamiast szorstkich podeszw na korytarzu.
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika agnegis.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
