pacyfik...

a czy to nie w deszczu mozna odnalezc resztke wlasnych mysli ze wczoraj? czy to nie te male kropelki zaczynaja tanczyc w wiatru powiewach... czy to nie dla nas zaczyna sie przedstawienie? znow sie cos zmieni... moze to ziemia potrzebuje czegos do picia, moze nie wystarczaja jejj juz lez potoki... patrzac przez okno widze obraz twej twarzy zatroskanej.. stoisz smutna rankiem a na twarzy masz lze i chociaz pada deszcz, nie uciekasz jak inni, siadasz wygodnie i podziwiasz deszcz... on wygrywa ci melodie, znanych piesni rytm i twe serce za nim spiewa i radosci slychac krzyk, mimo ze pada, ogien pali na wpol mokre drewno, jeczy i syczy pelen sil, jednak niedlugo zgasnie wiem to na pewno gdyz braknie mu sil a ty z kamieniem w reku siedzac mozesz pytac dlaczego... dlaczego wlasnie dzis spadl deszcz... ten dzien mial byc taki piekny wszystko juz zaplanowales i gdy mial sie zaczac obudzil cie swit... okazalo sie ze to sen, tylko zly sen, ktory na dobre mial sie dopiero rozpoczac... i znow z nowa nadzieja ruszyles przez deszcz lecz to nie byl zwykly deszcz to byl majowy cieply deszczyk, ktory jeszcze nie odebral ci wszystkiego, oszczedzil cie planujac kolejny atak, dal cenna lekcje i pokazal jak odnalezc jutro z takich chwill... swiat stopniowo nabiera kolorow, to po deszczu jest tecza, to w smutku milosc jest mocniejsza to ono uczy nas jak zyc...

i tak samo deszcz zmyje to wszystkko te barwne obrazy gdy oczy zajda ci mgla obudzisz sie i ujrzysz slonca blask jaskrawy promien ktory uporczywie bedzie chcial sie dzielic swoja radoscia nie patrzac czy ty bedziesz tego chcial... i tylko ta jedna malenka lza przypomni ci jak wielki jest radosci dar...

obejrzysz sie nerwowo swobodnie puscisz wzrok zrozumiesz jak szybko przelecial przez palce ten rok... choc starales sie zatrzymac z niego jak najwiecej to udalo ci sie zachowac tylko kilka szmaragdowych wspomnien, ktore oprawisz w ramki i powiesisz nad lozkiem razzem z innymi pamiatkami...

a deszcz i tak bedzie padal w najmniej oczekiwanym momencie i tak bedzie staral sie zabrac jak najwiecej i wrzucic w rzeke zapomnienia ktorej miejsca nie znamy...