trele morele

"To nie dla mnie"
"Nie dam rady"
"Nawet się do projektu nie dostanę, co tu mówić o własnym?!"
"Nie zgłaszam się!"
"Nie robię tego pieprzonego projektu"
"Nikt z potencjalnych sponsorów nie odpisuje - to się nie uda"
"Ten projekt jest do dupy"
"Stoję w miejscu, stoję!"
"Mam dość!"
"Głupi projekt!"


Ciężko wejść na górę, zwłaszcza gdy góra jest stroma. Co chwilę wpadasz w dziury, nie znasz tej drogi - idziesz nią pierwszy raz. Poznajesz ludzi, jedni inspirują Cię bardziej, jeszcze inny bardzo, są też tacy, że dzieki nim masz ochotę skończyć wszystko. Domyślasz się, że widoki z góry będą piękne. Więc idziesz, idziesz, idziesz MASZ DOŚĆ ale IDZIESZ.
Rezygnujesz ze snu, jedzenia, czy długich kąpieli, literki na klawiaturze Ci się mieszają, nienawidzisz tej klawiatury, podpisujesz się już bez namysłu -'pamięć fizyczna' (czy jakoś tak ;) ) włącza się już u Ciebie. Zaczynasz od Koordy... a kończysz na mailu (i to na dwóch!)
Połowa (jak nie więcej) miasta ma Twój numer telefonu.
Próbujesz normalnie żyć i iść pod tą (już wtedy przeklętą) górę. Nie oszukujmy się! Spodobała Ci się ta góra na tyle, że nie chcesz z tej wędrówki zrezydnować.
Wchodzisz na górę - nie wierzysz!
Wydaje Ci sie wszystko snem, nie wszystko chodzi jak w zegarku. Jesteś w szoku.

właśnie... JAK TO SIĘ STAŁO?!
:)

Ja chce jeszcze raaaz! <3


Aż najmniejsza z dróg
Dotknie twoich stóp
Wtedy stań na najwyższej z gór
I połknij wiatr, byś wykrzyczeć mógł

Ja tańczę, a niebo, niebo gra
Ja śpiewam, prze-niebieski czas

Zakochany Ficek? tego dawno nie było! :)