Być jak płynąca rzeka...

Lada moment kolejny pogrzeb...[*]

Nie usłyszałam dokladnej daty kiedy się odbędzie...W sumie niewiele wiem...Po prostu zamarłam ze sluchawką telefonu przy uchu. Jedyne co byłam w stanie wycedzić przez zęby to: -"Dobrze przekażę Mamie i Babci..." po czym odłożyłam słuchawkę choć tak nie wypadało... śmierć jest czymś naturalnym jednak przerosło mnie to... W ostatnim czasie plecie się pogrzeb za pogrzebem... Nieuleczalna choroba za nieuleczalną chorobą wśród bliskich, czy tesh osób które znam / znałam.

W takich chwilach odczuwam jak jestem bezsilna nie mając wpływu na przebieg niektórych wydarzeń...

Z reguły myślę, że wokół mnie tętni życie. Dlaczego staram się nie dostrzegać śmierci i tego jakie niesie za sobą żniwo??

Tak lepiej, a może łatwiej..?? I dla kogo??

"Jak Ci mam powiedzieć, czym jest śmierć, jeśli jeszcze nie wiem, czym jest życie?"

Dziękuję Bogu za to, że mam Ciebie... Kocham Cię Maciek...