*Czas Przemija... *

KIEDYS.Byliśmy mali. Biegalismy po podworku,brudni na twarzy ,z dziura w spoodniach na kolanie.
Balismy sie wejsc do ciemnej ,mrocznej piwnicy lub babyjagi i buki z muminkow. Wszystko wydawalo sie takie ogromne ,tajemnicze nieznane. Jedynm celem
w naszym zyciu byla mysl ,ze kiedys tam w przyszlosci zostane piosenkarka, modelka.Tata zawsze powtarzal :musisz znalesc sobie droge zyciowa,obrac godny ciebie cel.
A my wyobrazalismy sobe druzke do budki z lodami. Nie majac pojecia o czym ten tatus nam pierdzieli.
Kiedys tam pierwszy raz ucieklismy z lekcji jezyka angielskiego.
I wtedy bylismy tacy z siebie dumni bo odwazylismy sie
na jakze to ekstramalny czyn.
Kiedys tam rowniez pierwszy raz ukradlismy lizaka ze sklepu monopolowego.
Wtedy mielismy przed oczmi ciemnosc ze strachu
Tak, kiedys tam. Ale tego juz nie bedzie.Te chwile juz nie wroca.
Chociaz niewiem jak bysmy bardzo chcieli ,jak sie starali
Teraz siedze tu na niebieskim krzesle,
przy tym naelektryzowanym komputerem o 11po poludniu i pisze cos w "Nowym Dokumecie Tekstowym".Kurcze dopadly mnie takie wspomienia.(takie wyrzuty sumienia)Przeciez nawet nie myslimy co bylo KIEDYS.
ile to cudownych chwil przezylismy. Ile to razy plakalismy bo  on pociagnal mnie za wlosy bo ona mnie obgadala do mojej kolezanki i teraz moja kolezanka nie chce sie ze mna bawic.
Ile to tez razy mama mowila ,ze mam byc grzeczna,ze nie mam szturchac Mateusza na lekcji matematyki?
Ile razy spadlam z rowera i rozbilam sobie lokec? Albo ile razy spadlam ze schodow?  A teraz co?. Wstajemy rano.Chetnie pospali bysmy dluzej. Ale nie, musimy isc do tej "pieprzonej budy "! .Pewnie kaska znowu skomli ,ze nie mam tego zadania domowego a Michaś bedzie rzucal we mnie kreda. Facia od reli zawola mnie do tablicy.Beda mi kazali zdjac moje skromne kolczyki bo w statucie szkoly jest scisly zakaz noszenia bizuterii.Beda tez kazali spac mi wlosy w kitke.BO nauczycielom sie to nie widzi. Bo oni wola jak banda umundurowanych klonow podaza po szkole ze  spuszczonymi glowami i calkowicie pozbawionymi jakiej kolwiek checi zycia.
Bo po co zyc? Swiat sie przeciez zdegradowal.
Tata wraca zharowany z pracy ,bo on przeciez ciezko pracuje na rodzine i na utrzymanie mieszkania.
Dzieci nawet nie zna.
Ze mama  zamyka sie w toalecie i placze. Bo on ciezko pracuje caly dzien a jak wraca taki urobiony z roboty to nie ma nawet sily obejrzec wiadomosci na TV1. Je wiec ta niedobra zupe warzywna ktora upichcila stara i idzie spac.
A ona tylko patrzy jak wcina ta jej zupe co sie tak starala. I pragnie uslyszec slowa" kochanie piszna zupe dzis zrobilas"Ale nic. Wstaje z krzesla. nawet nie wlozy talerza do zlewu. Zdejmuje ciuchy robocze i idzie spac.
Wtedy ona zamyka sie w toalecie i placze.
Przypomina sobie te chwile ,kiedy byla jeszcze nastolatka. Wtedy myslala ,ze jak bedzie dorosla to bedzie miala prace w biurze dom nad morzem,meza biznesmena i dzieci w szkolach prywatnych.
Wyobrazala sobie ten wieczor,wraca z pracy maz juz na nia czeka. Kąpiel ,zapach francuskich perfum unosi sie w powietrzu. Piana w wannie, duzo piany.Szampan. Najdrozszy. I caly czas ma w nozdrzach ten piekny zapach perfum ktore kupila w Paryzu, ach tak to byko cudowne. Jedli wtedy w najdrozszej resteurcji a na drugi dzien poszli na te mega zakupy,wtedy wlasnie kupila te drogie perfumy.
Lecz nagle to pryska. Budzi sie z glowa oparta na umywalce, widzi tylko to tanie mydlo z "biedronki:,stare kafelki w starej lazience.Teraz juz wie ,ze nie bylo zadnych drogich perfum,szampana bogatego biznesmena,domu nad morze,Francji. Jest tylko tyran ktory spi ,jego ciezke chrapanie rozlega sie niemal ze w calym skromnym mieszkanku
Kaska pewnie rozmawia na tym gadu-gadu czy czyms tam z kolezankami a maly tomaszek ? maly tomaszek pewnie poszedla spac bo juz miesiac temu mowil ,ze znudzil mu sie ten samochodzik na urodziny.

A potem co? Oddaja mnie do domu starcow, bo jestem juz pruchnem.Wiecznie narzekam na ta migrene, korzonki.
Cos mi strzyka w plecach. Pani Basia z pod 37 juz sie do mnie nie odzywa .A moja pamiec zawodzi. Nie pamietam juz imienia
mojej wspołlokatorki nie wiem na jakiej ulicy znajduje sie ta kwiaciarnia co ja otworzyla
synowa. A potem juz tylko lerze. Nagle widze wszystko. Moze to nie mozliwe ale widze WSZYSTKO. od mometu kiedy pierwszy raz powiedzialam "mama" do mometu kiedy przed chwila napilam sie tej ziolowej
herbatki.Czuje ,ze moje cialo zaczyna byc martwe.A moje oczy nie widza nic oprucz obrazu mojego minionego zycia.Lecz za chwile nie ma NIC.
Ide bialym tunelem,widze swiatlo.Nagle zaczynam zastanawiac sie, CO TAK NAPRAWDE OSAGNELAM W ZYCIU.Czy byl  jakis cel mojego istnienia?
CZY BYL JAKIS CEL?

(chwala temu co to przeczytal)