34. part VIII

"Przeprosił cię już ostatnim razem a jednak znowu to zrobił. Ni możesz mu ufać bo jeśli on zroi to kolejny raz ?"

Oblizałam usta nie chcąc dalej tego słyszeć. Skupiłąm się teraz na Justinie.

Justin zachowywał się jakoś dziwnie, aż poczułam niepokój. Marszcząc brwi odwróciłam głowe aby spojrzeć w jego twarz która nie pokazywała żadnych emocji. Przytrzymał mocniej kierownice. "Justin ?"

"hm?"                                          

Mogłam powiedzieć że jego umysł był w tym momwncie gdzieś indziej,ale i tak na mnie spojrzał.

"Justin wszystko w porządku ?"

"tak, w porządku."

"Jesteś pewny bo..."

"Shh." Położył mi palec na ustach w geście żebym była cicho.

Zrobiłam tak jak mi kazał ni odzywając się ani słowa. Próbowałam rozszyfrować co się dzieje.

Justin POV

Coś jest nie tak. Czuje to. NIe wiem tylko co.

"justin." Kelsy zauwazyła mój niepokój.

Hm?

wszystko w porządku?

tak, w porządku.

To było kłamstwo. Na pewno nie było w porządku. Ale musiałem udawać że tak jest, żeby się nie wystraszyła.

"Jesteś pewny, bo ..."

Szybko ją uciszyłem, kładąc palec na jej ustach.

Usłyszałem jakieś tykanie, ale nie wiedziałem skąd ten dzwięk dochodzi. Żeby dowiedziec się co to jest, musiałem robić to w milczeniu.

Wciąż próbując skupić się na drodze, rozglądałem siępo samochodzie w poszukiwaniu czegoś.

Dopiero widząc moje radio zobaczyłem czarne liczby, które się odliczały co sekunde.

"Justin?" Kelsy szepneła.

Moje oczy pozostał przyklejone do czarnego pola przyczepionego do mojego samochodu, moje serce biło,  przyspieszając z każdym czarnym numerem, Zamrugałem oczami.

12... 11... 10...

Justin?

Rzuciłem sie na nią  "Wynoś się z samochodu."

"Co ?!"

"Pwiedziałem wyjdż z mojego samochodu!" Pochyliłem się, odpinając jej pasy.

"Dlaczego ?"

"Chcesz umrzeć ?!"