Tuesday, December 25, 2013

Odwróciłam się plecami do drzwi, czuję się o wiele lepiej teraz. Nawet już dłużej nie próbuję. Nie zostało nic więcej do stracenia.
Słychać głos w powietrzu mówiący "Nie oglądaj się za siebie, nie masz gdzie". I nigdy nie będę zupełnie taka sama jak przedtem. Część Ciebie nadal pozostała, chociaż już mniej wyraźna po prostu jesteś gdzieś, gdzie ja byłam, a gdzie nie wrócę. Robię wdech. Robię wydech. Czy to nie o to w tym wszystkim chodzi? I nigdy nie będę taka, jaka byłam w dniu, w którym cię poznałam. Zbyt naiwna - tak, byłam. Chłopcze, to dlatego Cię wpuściłam. Pamięć o Tobie jest jak plama, nie da się usunąć lub uśmierzyć bólu. On zostanie we mnie na zawsze. Któregoś dnia obudzę się z tego koszmaru, który śnię. Któregoś dnia będę się modliła aby skończyć, skończyć z Tobą. Któregoś dnia uświadomię sobie że jestem zmęczona tymi mylnymi uczuciami. Ale na teraz jest powód dla którego nadal jesteś w moim sercu.

Dzisiaj. Obawiam się. Co się wydarzy?