:P

                                             Miłość jest jak tęcza

                                             jak barwy łączy serca

                                             ja błękit, a ty czerwień

                                             ta miłość jest już we mnie

                                             tak żyć będziemy sami

                                             pomiędzy kolorami

                                             a czerwień na błękicie

                                             odmieni dawne życie

                                             jesteśmy w końcu sami

                                             swoimi marzeniami.

Zmrok jesienny ma ciszę solenną kościoła;

Tuż pod księżycem Wenus,

we mgle kadzidlanej,

Błyska, jak przed monstrancją płomyk nieśmiertelny;

Coś wielkiego, słodkiego coś kona dokoła.

Drzewa, podobne mnichom u zwłok czuwającym,

Mrąc same, rzężą psalmy ledwie dosłyszalne;

Chude ich pnie się wznoszą jak ręce błagalne,

Liście bez szmeru lecą, jak łzy, deszczem drżącym.

 Podczas gdy z widnokręgu, szerząc swe zasłony,

Noc wstaje i otula bezgranicze śpiące,

Niby całun trumienny, gwiazdami łzawiony,

Tam, w dali, niebo, tracąc duszę swoją, słońce,

Jak trup świetlny, powoli zlewa się, rozkłada... &