Nie nazywam sie Amelia, to bedzie moj pseudonim, choć nie sadze ze spotkam tutaj kogoś z moich znajomych jednakze lepiej nie poslugiwac sie swoim prawdziwym imieniem. Od wiecej niz pol orku choruje na bulimie, kompuslywne odzywianie objawialo sie od kilku lat ale dopiero od wiecej niz pol roku zaczelam wymiotowac. Mialam przerwe przez poltorej miesiaca bylam "czysta" jednak od kilki dni jestem w ciagu czuje jak znow tyje jak moja twraz wyglada jak okragla pyza... siedze w domu z nikim nie chce sie spotykac brzuch mam wzdety, jest mi smutno, mam mysli depresyjne.. placze... Chce z tego wyjsc. Chce byc szczesliwa, chce byc normalna. Zrozumialam ze nie moge jesc slodyczy nie moge jesc niezdrowych rzeczy. Jestem jak alkoholik ktory nie moze wypic nawet kieliszek bo zaczyna znowu pic.. to ja nie moge zjesc nawet cukierka.. bo konczy sie to ciagiem.. najtrudniejsze jest tlumaczenie ludziom dlaczego nie zjesz z nimi burgera dlaczego nie zjesz ciasta. Od jutra zacyznam oczyszczanie sprobuje przez dni, jednakze nie wiem jak w niedziele bedzie bo siostra z mezem przyjezdzaja i powinnam z nimi zjesc obiad.. narazie o tym nie mysle. Od poniedzialku zaczynam praktyki w szpitalu pochodze kilka dni i narka. Mam dosc siebie nienawidze jedzenia.. zalozylam tego photobloga zeby w momentach zalamania zaczac pisac.. podobno pomaga.. zobaczymy.. :( OOd jutra nowa ja.. zdrowa ja.. szczupla ja? chyba najbardziej po prostu chce byc normalna.. that's all..