Przyjemność zamienia się w ból. Z lekcji, które wyniosłam podczas pracy nad samą sobą. Z pytań, które są w mojej głowie. A także czy miłość jest ludzka w swym dotyku. Te myśli są jak łosoś, który płynie... pod prąd w dziurę twojego podstępu. Walcząc, będąc aktualnie rannym. To zabija więcej niż stworzyłeś... przez chaos twoich przeplatanych emocji. Chaotyczny ponieważ, zostałaś trafiony strzałą Erosa... i zostałaś wyrwany z okrętu nieśmiertelnego oczarowania. Separacja nie jest prostą która dzieli między nami. Mój umysł nie jest już dłużej opanowany przez demony... które były nadzorcami mojego zniewolenia do twoich kłamstw. Nasiona tych kłamstw są zakorzenione tak głęboko... że rozbijają fundamenty które ze sobą dzieliliśmy. Przyznając się do wiary która jest w nas, żeglujemy przez wzburzone fale, co jak rzeka. Rozpruwając obraz naszej wspólnej przyszłość z moich myśli... które są gwałtowne i brutalne, jako kiedy dziecku były dane... z objęć jego matki.