I'm on the edge with YOU.! :* 

Ludzie przychodzą i odchodzą... Ja dotkliwie się o tym przekonałem w 2014 kiedy moja najlepsza i jedyna przyjaciółka zerwała ze mną kontakt , bo .... jej chłopak tego nie akceptuje. WOW !!! trzasnęło mną róno! Bardzo to przeżyłem do tego stopnia że zaczłem za bardzo ufać ludziom. Z każdym kto był miły rozmawiałem i nie widziałem podwójnego dna że w pracy nie ma się przyjaciół.... 

chociaż to zabawne że w bliższych spotkaniach uznawałem Aleksis jako "świętej pamięci " (takie moje poczucie humoru plus zranienie ) 

Szybko przekonałem się że większość życzy źle. kolejna trauma i zmiana pracy .

I od tego momentu według niektórych jestem "dziki" a jaki mam być?! od lat najmłodszych słyszałem jesteś za chudy potem jesteś za gruby a ile zarabiasz a gdzie pracujesz a jak tam jest a ile iin zarabiają a na ile masz umowę a to auto za ile kupiłeś a czynsz? duży?! .... pla pla pla 

ciągłe pytania i porównywanie , wtrącanie się .

a jak zacząłem stosować asertywną postawę , ludzie przestali sie interesować. (bezpośrednio) 
ale dupa musiała stać się twardsza bo obgadywaia nie było końca.

Byłem sfrustrowany , nowym bałem się zaufać a inych przyjaciół nie było, byli znajomi ludzie do wyjscia na piwko i wtedy odzyskalem kontakt z kolezanka i to bardzo dobrą z gimnazjum. 
Byłem zachwycony przez kolejne 2 lata, aż zdałem sobie przykrość z tego że oni tylko korzystali z lokum i alkoholu i darmowych przekąek...... 

później załamka i zwykle życie praca - dom . aż tu nagle w lipcu 2018 Aleksis pisze ze tęskni. z tamtym kolesiem to błąd co to za facet że ją terroryzue itp itd

bez większego problemu wybaczyłem jej ot tak.