Tak! jestem histeryczką, nie potrafię okazywać uczuć, ciągle gram bo tak jest chyba prościej. Mało kto wie jaka naprawdę jestem, bez tej całej osłonki zwariowanej, wiecznie szczęśliwej i na pozór bezproblemowej dziewczyny. Mam w swoim życiu -plus minus 3 osoby, które znają tę drugą stronę medalu, choć nie wiem czy to nie jest w jakimś stopniu wypowiedziane na wyrost, bo przecież sama siebie nie znam. Fakt, że przeżywam wszystko najprawdopodoniej milion razy bardziej, niż reszta nie pomaga, zważając, że zdaniem większości jestem osobą, patrzącą na świat przez różowe okulary i we wszystkim widzącą plusy.

   Chyba czas zmienić podejście i może w końcu zacząć walczyć o to czego tak naprawde potrzebuję?

 To wszystko czego chcę, to wszystko czego mi brak, to wszystko czego ja nigdy nie będę miał...

UMIERAM.