Długo mnie tutaj nie było .Co sie dziwic swiat sie zmienia i ja tez..Wiem teraz ze nie nalezy sie tak łatwo podawac .Moje stare znajomosci znów nabrały barwy .(Dziekuje za to  ).

Kładąc się spać ronie łzy w czarną poduszkę .
W moim sercu powstaje nienaweść do świata !
Otaczjący mnie świat staje się szary!
Widzę garstkie ludzi która mnie rani słowem.
Czy słowa aż tak bardzo ranią ?
  Niemoge dużej słuchać tego, nie moge uciec .
Stoje besilnie jakby przykuty do ściany.
Dostaj tyle ciosów w plecy że wkącu upadam bez żadnych sił .
Nie podniosę się wiem że to już koniec!
Oni zwycieżyli ,oni to znaczy Ci co  nie widzą prawdy.
Od chodzą odemnie śmiejąc sie w duchu .
Czy ludzie naprawde potrafia tylko ranic?
Zadaje sobie to pytanie budzac sie co rano.
Moim zdaniem nie ale trzeba ich nawrucic !
Nawrucić na dobra strone życia

Wiersz kierowany do kilku osób :P