Improwizujemy uśmiech i ból 

https://www.youtube.com/watch?v=HtYxXCwPyik

Gdy byłam dzieckiem nie wierzyłam, jak wszyscy mówili, że bycie dorosłym wcale nie jest tak wspaniałe, jak mi się wydaje. Ja wiedziałam lepiej. Przecież każdy dzieciak marzył o tym, żeby móc wrócić do domu, o której mu się podoba. Żeby mieć swoje pieniądze i wydać je, na co tylko chce. Żeby móc samodzielnie podejmować decyzje. A teraz? Teraz jestem dorosła i oddałabym wiele, żeby móc wrócić do dzieciństwa i martwić się tym, że do układanki brakuje mi dwóch puzzli. Że serek miał być truskawkowy, a mama znów kupiła bananowy. Że na dobranockę leci reksio, a ja chciałam zobaczyć krecika. zdjęcie ma x lat, lubie je, lubie sobie czasem powspominać, kiedyś było pięknie, teraz jest różnie, często zmiennie, nie ukrywam, że trochę rzygam tym paradoksem w głowie. za dwa tygodnie ferie już sama nie wiem czy się cieszyć czy nie bo chyba jednak zbytnio nie ma z czego, tylko tyle, że odpoczne od tej # szkoły[psychicznie i fizycznie]..ostatnimi czasy strasznie mało śpie, przyda mi się troche więcej snu

 jeśli ktoś tu jest to pozdrawiam buziole:*