Cześć! Jestem Karolina i mam 18 lat. Nie lubię dużo mówić o sobie i to jest moją wadą jakby nie patrzeć. Chciałabym potrafić okazywać swoje uczucia, całą siebie ale nie umiem. Boję się. Sama nawet nie wiem czego. Ostatnimi czasy staram się to zmienić aczkolwiek słabo mi to wychodzi. Przez mój brak pewności siebie mogę stracić kogoś na kim cholernie mi zależy.
Poznałam Go jakiś czas temu. Zajebisty człowiek. Inteligenty, błyskotliwy, przystojny - jak z bajki. Nie ma nic co by mi w nim przeszkadzało. Taki chodzący ideał. Rozgadany, pomocny. Świetny! Nie wiem co widzi w tak prostej osobie jak ja.
Widzę jak mu zależy. Tzn zależało. Słowo klucz. Ostatnio zauważyłam, że jakby się od siebie oddalamy. Powiedział mi, że zabrał mi to i owo dlatego, żebym się nie przywiązała za bardzo czy coś w tym stylu. Szkoda tylko, że nie pomyślał, że strasznie już się do niego przywiązałam..
Tęsknię za nim bardzo. Wczoraj zachowałam się strasznie. Niewinnemu się oberwało - jemu. I dlaczego? Przez moje humorki? Przez moje milczenie? Dlaczego ja jestem taka a nie inna? Dlaczego zamiast pokazać mu jak mi zależy, ja to ukrywam?
Wszystko byłoby dużo prostsze, gdybym miała inny charakter. Gdybym w przeszłości miała inne towarzystwo, gdybym była inna.
Bardzo pragnę się zmienić, chociaż nie powinno się zmieniać dla kogoś tylko być takim jakim się jest. On mi bardzo imponuje a ja czuję się takim zerem. Co mam robić? Wyluzować? Być bardziej otwarta? Kiedy ja tak nie potrafię 
Mam mega doła. Mam nadzieję, że to się wsyzstko zmieni i ustabilizuje..