No więc zaczynamy... Dni 26 listopada 1998 urodzila się dziewczynka której nadano na imię Sandra... Dziewczynka jak większość dzieci miała super dzieciństwo.. Była bardzo żywą i szaloną dziewczynką.. Pełna energii Sandra codziennie uciekała z domu przez okno i w jej ulubionym stroju : kalosze dziadka i reszte na waleta xd.. Mieszkała z mamą, tatą, bratem, dziadkiem i wujkiem... Babci już nie miała. :( Babcia umarła tydzień przed jej urodzeniem.. Ojca miała alkoholika więc nie było jej łatwo.. Codziennie widziała matkę zapłakaną i czasami z siniakami.. Ojciec nachlany wracał do domu i robił awantury.. Meble latały po calym domu.. Jedynym wsparciem dziewczynki były zwierzęta które zawsze przy niej były i próbowały pocieszać...Zawsze mogła na nie liczyć... Gdy dziewczynka miała 5 lat doszło między rodzicami do rozwodu.. To był cios dla niej.. Lecz czasami się spotykała z ojcem, lecz z czasem coraz rzadziej.. Ojciec obiecywał wiele jednak nigdy nie spełniał obietnic.. Dziewczynka gdy miała 7 lat wybrała się raz z mamą i bratem nad wodę.. Jednak to nie był.. Dziewczynka wskoczyła na materac i płynęła z prądem, lecz spadła.. Nie miala gruntu pod nogami. No i wiadomo zaczęła się topić, wzywala pomocy lecz widziała tylko panikującą mamę na brzegu... W końcu poddała się zamknęła oczy i poszła na dno.. Obudziła się na brzegu a nad nią były z 4 obce panie które płakały.. Nadbiegła mama wzięła na ręce dziecko i polażyła na kocu.. .Kilka dni później gdy była w domu tata zadzwonił że chce zabrać ją do miasta.. Mama się zgodziła.. Ojciec nie mial samochodu więc jedynym wyjściem był pociąg.. Było super do czasu kiedy się dziewczynka w wielkim mieście nie zgubiła.. Po godzinie chodzenia odnalazła ojca, zapłakana i roztrzęsiona wsiadła z ojcem do pociągu żeby wracać do domu... Gdy mieliśmy wysiadać jakiś obcy pan <pijany> szybko wyszedł... Nagle znalazł się pod pociągiem... To nie był piękny widok dla dziecka... Tata od razu zabrał dziecko z miejsca do domu..