Mój świat, moje Niebo... . 

Wszyscy ludzie marzą o wielkiej i nieskończonej miłości,

a ja już nie marze, bo wiem, że moje marzenie się nie spełni.

Ja teraz marze o spokoju mojej duszy, którego teraz tak

bardzo pragne i potrzebuje. Chce uspokoić swoje myśli

i emocje. Chce byc taka jak zawsze pragnełam być.

Chce pomagać innym i być dobrą i sumienną chrześcijanką.

By moi bliscy byli ze mnie dumni i nie wstydzili się mnie.

By nikt się mnie nie wstydził, żeby po mojej śmierci

pozostał pozytywny ślad. Pragne tego tak bardzo,

jak nigdy niczego wcześniej. Przepraszam tu i teraz

za każde zło, które kiedyś wyrządziłam. Boje się,

że się nie zmienie i pozostanie we mnie to zło,

które gdzieś we mnie ciągle tkwi. Przepraszam, że taka jestem,

byłam i może jeszcze będe... . Pragne spokoju mojego ducha.