gardze Tobą, szmato. 

popatrz. jakaś część moich marzeń własnie się spełniła. Twój brat, synek, za którego kiedyś oddałabym wszystko,przy którym do dziś czuje się inaczej, niż przebywając w towarzystwie dobrego kolegi, wyznaje, iż jest zazdrosny, że kręce z Twoim Kolegą. z gościem z waszego Osiedla. a Ty? Ty gdzieś znikłeś. zastanawiam się, czy jeszcze istniejemy?a może nas już niema? trochę kultury, nie odchodzi sie bez słowa. bałam się, że któryś z tych 193842448 końców będzie już definitywny. pokazaleś, jak to jest czuć się przy kimś tak cholernie szczęśliwa i bezpieczna. jak to jest czuć, że nie musze już niczego szukać.lubiłam całowac Cie po szyi, co było dla Ciebie czymś mega przyjemnym. lubiłam też czuć jak bawisz się moimi włosami, czy obejmujesz od tyłu, powtarzając, że jestem Twoja.  byłeś przy mnie w najgorszych chwilach, powiedziałes całą prawde, przytulałeś gdy całkowicie porobiona niewiedziałam, co ze sobą zrobić. zabraniałes wielu, niszczących mnie rzeczy, aczkolwiek nie chciałeś, żebym sie stoczyła, jak nie jeden Twój znajomy. chłopaki, osiedle...Twój świat. to przed Nimi nie chcielismy pokazywać, kim dla siebie jesteśmy. i może to był błąd, bo momentalnie zaczęlam się spotykać z jednym z was. z osiedla, tego niby z najgorsza opinią w mieście. pokazałeś mi tylko pozornie lepszy świat.. zawsze wiedziałam, że to niema szans na przetrwanie, a jednak żadne nie potrafiło tego skończyć. do czasu.dziekuje za wszystko, powodzenia, dzióbku..