Witam w moim pokoju emocji, mogę tu pisać i czuć co mam ochotę,nie musze się z tego tłumaczyć ani zbytnio identyfikować się z tym co piszę.

To miejsce ma służyć rozładowaniu emocji

Mogę pleść trzy po trzy, mogę pisać co ślina na język przyniesie ( albo myśli do głowy) mogę wszystko. 

Dużo skrywam w sobie z nadmiaru myśli i emocji duszę się.

Czuje się stłamszona i postrzymywana od tego kim mogłabym i kim chciałabym być, 

wiem, że marzenia są tylko mrzeniami, jednak wszystko w okół bębni o tym że warto je spełniać że się da i że wystarczy ruszyć dupę,

Uczę się żyć tak aby cieszyć się z tego co mam, a mam calkiem sporo. z perspektywy człowieka z boku mam aż nadto i narzekam ( księżniczkowość, może to moja choroba?). 

Wszyscy w okoł mówią mi co czuć, jak się zachowywać, co robić, co odpowiadać jak być idealnym NIKIM. 

czuje się i jestem w tym wszystkim nikim, ulegam i nie walczę robie co chcą. Nikt nie robi tego wprost to społeczeństwo, wychowanie, przekonania? 

 Chcesz czegoś więcej ? Bzdura !!

Przecież nie wiesz czego chcesz

przecież nie możesz więcej