W poszukiwaniu belgijskich wafli 

Mamy 924 375 700 kilometrów obwodu na to by grać w tenisa ziemnego, lecz czy nas będzie

na tyle, by piłka mogła pięknymi odbiciami okrążyć naszą planetę? Wczoraj urodził się siedmio bilionowy człowiek. Mam nadzieję

że ojciec kupił mu rakietę tenisową.
Ludzkość ma to do siebie, że łączy się w pary, rozmawiają, kupują sobie pluszowe niedźwiadki, grają w tenisa, oglądają ''Gotowe

na wszystko'', bądź ''Kuchenne rewolucje  Magdy Gessler'', fuj. Wszystko to sprawia, że z magicznej kapusty poprzez ocieranie

się czołami powstaje malutki człowieczek, który nie potrafi jeszcze grać w Guitar Hero III. Ma za małe łapki no i oczywiście mózg jest

na takim poziomie intelektualnym że nie potrafi odróżnić Justina Biebra od Kurta Cobaina. Dopiero po paru latach, na szczęście. Dlaczego to robimy? Pocieranie się o czoła sprawia niesamowitą przyjemność, więc jeśli się przez przypadek spocimy to mówimy o tak zwanej wpadce. Wpadki albo są usuwane, bo niektórym nie smakuje kapusta, a Ci niby dojrzalsi decydują się na hodowle. Niestety głównie zostaje sama kobieta. -Witaj siódmy bilionie. To jest ziemia, tutaj masz słoneczko, tutaj trawa, a tutaj, a nie Twojego taty nie ma. Gdzie

się podział? Odszedł, woli inne życie, uciekł przed obowiązkami, które tak naprawdę mogą być świetną zabawą.

Nie wyobrażam sobie jakie to musi być piękne uczucie grając z synem w piłkę na podwórku, pomagając córce w wyborze lalek Barbie, czy pogonieniu z łomem nowego chłopaka córki.

Nie wyobrażam. Ale poczuje. Wszyscy tworzymy rodziny, nie chcę myśleć, że pochodzimy

od Adama i Ewy, bo nie chce mieć nic wspólnego z większością ludzi. Niedługo ta większość będzie nie do ominięcia, brakuje miejsc schronienia. Dlatego chrońmy nasze głowy i czoła,

zakładajmy balony na łby.