Nie wiem jak to się dzieje, że nie potrafię być normalna. Taka nie że szara, nudna i zwykła. Ale normalna. Racjonalna. Na bieżąco. Trzeźwo myśląca. Uśmiechnięta. Optymistyczna. Wesoła. Zabawna. Ładna. Inteligentna. Zamiast tego wszystkiego bujam gdzieś tam w obłokach. Marzę o rzeczach, które mi się nie przytrafią nawet gdybym miała 10 żyć.
Zamiast normalnie gdzieś wychodzić w weekendy, spędzam czas oglądając filmy. Na okrągło. Po nocy mi się śnią filmy i aktorzy. Ale ja to kocham.
Zamiast mieć jakiegoś chłopaka, jak inne normalne osoby, to ja porównuję. Ale ironią jest fakt, że żaden mi nie pasuje. Dlatego to jest z góry przesądzone. Lepiej siedzieć w domu i oglądać.
Lubię spędzać czas ze sobą. To takie łatwiejsze i przyjemniejsze niż kolejne kłótnie i niedomówienia. Tak, rozmawiam też ze sobą.
Czasem żyję marzeniami. Całkowicie. Nie obchodzi mnie co Doda ostatnio powiedziała, co z polityką czy kto gdzie i z kim. Czasem przestawiam swoje myśli na inny poziom. Uciekam gdzieś, gdzie jestem tą fajną. Gdzie mnie lubią i znają. Wiem, że to brzmi jakbym miała góra 10 lat. Chyba jestem ciągle jeszcze dzieckiem. No chyba raczej. I to wszystko przez te filmy.
Mam takie coś, że mogę myśleć o 20 rzeczach naraz. I opowiadając coś, robię ciągłe dygresje, coś mi się przypomina. Dlatego nigdy nie umiałam opowiedzieć mamie o czym był film, bo nie umiałam się końca doczekać a brat się ze mnie śmiał, że ja bym reklamy nawet opowiedzieć nie umiała. Jakie to przykre. A ostatnio miewam znowu to samo.
Dodatkowo mam sklerozę. Zapominam zrobić rzeczy, o którą mnie ktoś prosi 10 minut wcześniej. To też jest przykre.
Mam znajomych. Głównie dziewczyny teraz aktualnie. Ale widuję się z nimi ok. 5-7 godzin dziennie przez 5 dni w tygodniu. I to w szkole. Przykre do kwadratu.
Nadal lubię mówić o śmierci. Wystarczająco często jestem zabijana w snach. A ślady po żyletce się już zabliźniają. Do lata powinno zejść.
Widzisz, nawet moje słowa i zdania nie trzymają się ładu i składu. Chcąc coś opisać nie umiem utrzymać tego w jakimś logicznym porządku, bo tego jest za dużo. Czasem chcąc coś szybko napisać przemieniam literki. Ale sam chciałeś się czegoś więcej o mnie dowiedzieć. No to masz.
A teraz pozwól, że pójdę spać, bo jutro postanowiłam wcześnie wstać. Dobranoc.
..i chciałabym być niewidzialna..

Eshh.. ;(