Dodano: 7 MARCA 2017
żywa krew
żywa krew
Żywa krew
Dziś znów skała się osunęła,
ja siedziałem na dole związany,
musiałem bezradnie patrzeć jak spada.
Było wysoko, ale dostatecznie widziałem,
jak każde uderzenie o ścianę góry
rozbija jej ciało.
Roztrzaskuje się o ziemię.
Krew z rozbitych ran
uderza w moją twarz,
z braku wytchnienia zamykam oczy.
Słyszę jak oddycha, ciężko oddycha.
Nie umiera, nawet śmierć jej nie chce.
Siedząc tu żałosnym wzrokiem
patrzę w niebo - bałagam Boga,
"Zabierz, proszę zabierz ..."
Po czym budzę się rano,
ale to nie był sen.
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika panddemonium.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
