Szczęście!!! 

Kwarantanna, dzień 1500100900

Przestałam włączać tv, nie czytam wiadomości.

Nie dlatego, że wkurza mnie sam temat, a dlatego, że wkurzają mnie ludzie. Teraz mamy piękną demonstrację debilizmu wylewającą się zewsząd. W internecie zaroiło się od wszechwiedzących jasnowidzów, krytykujących wszelkie działania przedstawicieli inteligencji, mądrzejsze od wszystkich podcasterki, które każą ludziom "zamykać mordy" (bo one mówią, że depresję mają tylko ludzie, którzy pokazują, że są smutni, to tak, k*rwa jest), a jeszcze inna Pani stwierdzi, że Ci, co im upadają teraz firmy, przez brak pomocy że strony rządu, to są debilami, bo powinni mieć na uwadze, że każą im płacić podatki za okres, w którym ich firma nie funkcjonuje i to nie z ich winy. Takie to wszystko proste. "Zamknij mordę", i siedź patrząc, jak wali się Twój dorobek, bo POWINIENEŚ MIEĆ ODŁOŻONĄ KASĘ NA TAKIE OPŁATY. No, k*rwa, pewnie.

Choć sama nie jestem na miejscu osób, które mierzą się z upadkiem czegoś, na co długo pracowały, to bliskie mi osoby odczuwają to na własnej skórze i serio, wk*rwia mnie, że Ci, którzy wiedzą najmniej, najwięcej szczekają.

Zdjęcie (w roli głównej najgorsze modżajto mego życia), widoczne u góry, w maju obchodzić będzie rocznicę swego powstania. Och, Poznaniu, tęsknię za tym spokojem, za ciszą i beztroską tamtych chwil. Plan był taki, by i w tym roku zdobyć się na kilka babskich dni, zaszaleć chodząc spać o wczesnej porze i wstawać o świcie, by podziwiać puste ulice i Stare Miasto.

Jeszcze to zaklepiemy, a tymczasem zadbajmy o to, by zmieścić się w drzwiach, wychodząc z kwarantanny, nie skończyć w pierdlu z zarzutem zabójstwa (albo usiłowania) i znaleźć siłę (to tak specjalnie dla mnie), by po raz setny ułożyć te same, ulubione puzzle pierworodnego we wspaniałym akompaniamencie wrzasku zazdrosnej Kluski.

Dbaj o siebie, kimkolwiek jesteś, czytelniku i pamiętaj #niebądźchujemdlainnychludzi bo #dobrzejestbyćdobrym