Jak się dowiedziałam, że ma się urodzić to bylam zła, cholernie zła.. Wiedziałam, że pogorszy się mój kontakt z siostrą, a była ona jedyną osobą na którą mogłam liczyć. Myślałam:"bedzie mieć dziecko, swoją rodzine, swoje problemy, o mnie zapomnii".. 06. 06. 2011 roku.. to ten dzień. Kilka dni później postanowiłam odwiedzić siostre, weszlam do sypialni i zobaczyłam malego, brązówiotkiego szkraba leżącego w łóżeczku. Łzy same cisnęły się do oczu. Od razu ją pokochałam, stała się dla mnie oczkiem w głowie, odwiedzałam ją co weekend. Uwielbiam spędzać z nią czas, mój mały szkrabek, a za miesiac na swiat przyjdzie nastepny.. Nie mogę się doczekac. Kocham, tak bardzo kocham, najważniejsza <3