Nie możesz zostawiać mnie samej z zachłannym sercem
bez wspomnień umierają godziny
Tak dobrze poznaję wtedy samotne miasto
Gubię w nim poezję i siebie
Myśli chwiejnym krokiem tłuką się o kanty zamglonych kamienic
wypatrując w oknach Twoich oczu
zastają pochmurne niebo.
Tę wędrówkę znam na pamięć
Kłamię, że jak Odyseusz dobiję do brzegu
Inni użytkownicy: magda2025aikata13veryverydreamluko1995mateuszkaminiarzopplpagangodpatiizdoongmailcomlukas19956alihor57862harrypottergallery
Inni zdjęcia: 2025.07.23 photographymagicPleszka slaw300Wakajki milionvoicesinmysoulCd. downwardspiral1543 akcentovaŻycie to chwila pragnezycpelniazycia:) dorcia2700Noin zniknę... najprawdopodobniejnieNarodowo. ezekh114Mokry ślizg bluebird11