....Przeminął jeden dzień . Jej życie coraz bardziej nabiera sensu. Dlaczego? Dlatego że jest już coraz krótsze. Historia dziewczyny z pozoru szczęśliwej ,lecz noszącej w sobie wiele emocji , od których wkoncu chce sie uwolnić. Ludzie nie widzą ran ,które nosi w sercu . Ona nieudolnie próbuje je opatrzyć. Gdyby jej się udało to i tak przecież zostaną blizny,które mimo pozoru bardzo bolą i nie pozwalają żyć normalnie . Jej dusza jest zagubiona,ale nikt nie chce jej pomóc. Zasypia z nadzieją że już sie nie obudzi. Że zapadnie w ten niezwykle przyjemny, wieczny sen. Marzy ,że zobaczy wtedy swojego anioła ,który był jej najlepszym przyjacielem , przytuli go i podziękuje za to że był przy niej w chwilach w których najbardziej potrzebowała miłości. Była pewna że On istnieje choć go nigdy nie widziała, ona go czuła. Nie chciała żyć w świecie w którym jest tyle zła, lecz obecność anioła w jej życiu zabraniała popełnić jej samobójstwa. Płakała z nim wieczorami nad tym okrutnym światem, wylewali morze łez. Lecz najdziwniejsze jest to że ludzie jej zazdrościli życia. Co niektórzy z powodu skamieniałowego i lodowatego serca próbowali jej zepsuć to co było dla niej ważne za wszelką cene. Gdyby wiedzieli że jej serce już prawie wykrwawiło sie na śmierć, a dusza szuka ścieżki której raczej nigdy nie znajdzie... Nie rób drugiemu co tobie nie miłe! .....

Bo kiedy nie ma miłości...

Co dalej?

Co dalej?
Tak mało mi zostaje prawie nic
Bo kiedy nie ma miłości...

Co dale?

Co dalej?

Co dalej?...