coś czym żyję  

Czujemy to samo i to łączy nasze dusze w jedno ciało
i wcale nie muszę leżeć na twej skórze co rano
choć to chwile które ludzie pamiętają jeśli
prawdziwe uczucie sprawia że ze sobą sypiają,
choć czasem chcą uciec sprzeciwiając się sercu 
a przez niezdrową dumę ich życie tkwi w miejscu,
bo nie potrafią unieść swojego charakteru
próbując objąć rozumem to co bóg schował w cieniu
a potem gorzkie żale gorzkie rozczarowania, 
to całe zamieszanie przez Twoje oczekiwania
i ból wbija się w pamięć robi gnój jak fama
nigdzie, nie możesz pójść mając sól na ranach
czekając na cud podejmuje trud rośnie bilans
gdy obudzę się znów będzie good wróci klimat
smutek spłynie do nut, aż do stóp się pozlewa nawet,
nie będziesz wiedział kiedy już wsiąknie go ziemia