Znów tu jestem.

Dlaczego nigdy nie potrafię napisać normalnego romansu?

Ostatnio po " Domu w jeziorze " miałam wenę twórczą.

I po co mi to? I tak zawsze do moich powieści muszą

wkraść się jakieś morderstwa, trupy.

Ostatnio nawet zaczęłam pisać opowiadanie.

Poszłam do kina na " Anioły i Demony ". I co? Cała wena

poszła w piz du, a do głowy znów przyszedł mi nowy

pomysł- przerobić to opowiadanie na coś w stylu

" Kod da Vinci" (wiecie, oabalanie teorii chrześciajństwa itp.).

Teraz jest trochę gorzej ;>

Bo nieco wciągnęłam się w politykę.

I to znów przez cholerny, kinowy hit! " Stan Gry "

No nie mówię, bo film jest świetny. Najlepsze jest to, że

gdy są jakieś chwile napięcia, to zawsze ktoś musi walnąć

idiotycznym komentarzem, że normalnie nie potrafię

powstrzymać się ze śmiechu.

Oj, wzięło mnie jeszcze na fan fict z Final Fantasy: AC

i na Władcę Pierścieni. Ach <3

Wyliczyłam sobie średnią 4.0.

jakoś tak super straszna to nie jest, nie?

Poza tym, trzeba wziąć pod uwagę, że tam gdzie idę to nie

za bardzo patrzą na matmę (z której leżę).

A wybieram się na prfoil artystyczny- żeby nie było potem

nieporozumień.

Wiem, że nikt tego nie czyta. Ale mam straszną ochotę

popisać jakieś głupstwa. Koledzy to sami intelektuwaliści,

więc nie za bardzo mogę się w ich kręgu nabijać z religii

(bo wszyscy są ostro wierzący).