Wiesz, szukam szczęścia, ale może to jest tak
że to ono nie może znaleźć we mnie miejsca
we mnie jest już tak wiele, jednocześnie tak mało
że często sam szkielet tworzy całość
z duszą, która bywa na ramieniu
ale nie zmuszą mnie bym ją na stałe tam przeniósł
-patrz, no to patrzę i widzę dalej
miejsce, w którym mógłbym się zestarzeć
znaleźć kogoś kto powie "nie" kiedy coś jest nie tak
i powie "inne życie może też mieć smak"
to szczęście z ust innych
z kobiecych ciał, z niewinnych słów,
zwiniętych stów- nie ma go tam
z butelek, piw, bimbrów
i białych powierzchni
tam też nie, sprawdziłem- wierz mi
jeśli Tobie się poszczęści, zadzwoń
znam to uczucie tylko z powieści człowieku