Wolno płynące słowa... 

W życiu każdego człowieka, przychodzi kiedyś taki moment zatrzymania się, by zaczerpnąć oddech. Odpocząć na chwile... Wtedy właśnie doganiają nas nasze słabości, utracone marzenia, zakurzone wspomnienia... A w ostateczności fala uczuć, niekiedy zaczynająca i kończąca się głębokim żalem do całego świata. 

Nie realne historie które, układają nam się w głowie często zaburzają wbrew normalną egzystencje. Towarzyszą trudne pytania, nadzieje lub jej brak. Nazywam to swoją Nostalgiczną Ostoją. 

Chęć podzielenia z kim kolwiek swoimi przemyśleniami, smutkami i pytaniami budzi się we mnie codziennie. Może dlatego że brakuje mi swojego ideału u boku. Może dlatego że nigdy nie zaznałam uczucia bycia potrzebnej, tej jedynej która sprawia że Jego dzień jest piękniejszy. Może dlatego że nie wiem jak naprawde smakuje szczęście. Głód miłości doskwiera. Tej prawdziwej miłości, jedynej i nie powtarzalnej...

~ M.