Prawdziwy sceptycyzm. Dzień doskonale sprzyjający do wpadania w nikłą depresję przez życiową rutynę. Głupie ograniczenia życiowe, czuję się jakby wypłukana od już teraz dalekiego celu... to wszystko co było bardzo blisko, teraz ucieka. Ucieka zbyt szybko, i to tak z dnia na dzień. Wiem co jest najbardziej bolesne w żywocie człowieka.. Kiedy Twoi pseudo przyjaciele obiecają ci pierdoloną przyjaźń do końca życia, a potem niespodziewanie wywiązują się z danego Ci słowa. Nie wiem dlaczego tak jest, ale niestety jest to u nas ludzi dość często spotykane. Nawiązując do tych pogadanek to pozwolę sobie zacytować powiedzenie pewnego człowieka: "Człowiek to najgorsza istota, chodząca po naszej planecie". Właściwie sami to dobrze wiemy, a jednak wciąż ulegamy innym ludziom, wypatrując ideałów, chociaż każdy z nas ma świadomość, że takowi nie istnieją. No i jaka jest ta nasza ludzka egzystencja?

Szkoła? Szkołą. Moje oceny, są tak spierdolone jak nigdy. Tylu zagrożeń bym się nie spodziewała, ale to da się ogarnąć. W zasadzie krok mnie dzieli od poprawienia tego wszystkiego. Nie przejmuję się tym prawie w ogóle. Przyznam też, jest to zbyt optymistyczne jak na moją osobę. A tak pół żartem - to po co miałabym się przejmować i tak 21 maja nastąpi koniec świata. Szykuję się niezłe widowisko..

Wielbię absolutnie.

http://www.youtube.com/watch?v=9_0BygzKLUE