Szczęście? - nic takiego nie istnieje.Miłość? - za każdym razem trzeba zamknąć przed nią drzwi.Życie? - tyle razy przychodzi chęć jego zakończenia.Ile razy miało już być dobrze? Ile razy wszystko za szybko się skończyło? Ile razy... - zbyt wiele.Bez końca.Przeszkoda.Ból,cierpienie,strach.
Znowu zraniona.Znowu wyśmiana. - nie ma nikogo.Bez zrozumienia siedzę w pokoju i płaczę.Łez jest wiele,cierpienie przerasta. - nikt nie widzi.Muzyka,marzenia. - mój świat.Czuję smak nadziei.Widzę w barwach tęczy.Słyszę każdy oddech,każdy krok.Jest cudownie.Jest inaczej.Ale wracam - bo wracać muszę.Czuję ból.Widzę ciemność.Słyszę każdy drwiący śmiech.Chcę krzyczeć,ale karzą milczeć.Chcę kochać,ale mówią 'to nie to'.Chcę żyć,ale karzą przestać.Jestem w otchłani rozpaczy.Nie ma niczego.Ten świat - to rzeczywistość.

Marzenia,wspomnienia,miniony czas - znaki dawnych lat.Wzrok jak ze szkła patrzy w stronę gwiazd.Problemów wiele - pomocy brak.

To co było dla mnie ważne,już takie nie jest.Ci,którzy mnie kochali,już dawno przestali.Codziennie zadaję pytania - nigdy nie ma odpowiedzi.Podcięte kiedyś skrzydła ciągną nadal w dół.Fałszywa miłość - cierpienie życia.Dawni przyjaciele - teraz już wrogowie.Zrozumienia nie było - nie ma go do dziś.
Na każdym kroku popełniam jakiś błąd.Błahe rzeczy mają większą wartość,ważnych nie ma.Jeśli na czymś mi zależy - od razu sypie się jak domek z kart.Przychodzi tylko to,czego nie chcę.Próbuję zapomnieć o dawnych marzeniach i kiedy myślę że już ich nie ma - wracają...Chciałabym żeby to wszystko się skończyło,bym mogła się obudzić i stwierdzić,że to był tylko sen. - zły sen.Przytłoczenie,irytacja.Nie ma odwrotu.Trwam w niepewności.Żyję w strachu.Chcę to,co nie powinnam.Nic się nie zmienia - i tak już pozostanie.

Cieszyć się szczęściem nie jest mi dane,co pokochałam - zostało mi odebrane.

Nie wiem ile już razy tak było.Nie wiem też dlaczego.Ale wiem,że to nie był ostatni raz.Nieszczęśliwa miłość. - przekleństwo na wieki.Zawalony świat.Żyletka.Zatracenie.I tego nikt nie widział.Jedyne zadanie - 'dobra mina do złej gry'.W końcu zapomniałam na tyle żeby normalnie żyć.Ale dziś wszystko wróciło.Jedna wiadomość- wiele cierpienia.Znowu pamiętam.Jestem silniejsza,ale nie chcę się z tym zmierzyć,bo sobie nie poradzę...Chcę przestać już w to wierzyć.Chcę przestać się bać.Chcę aby ktoś w końcu to zobaczył. - Nie będzie niczego.

Kiedyś już będzie za późno,za późno dla nas - bezpowrtonie.

W tłumie tylu ludzi - ktoś mnie zauważył.Mimo tego czasu - wogóle się nie znamy.Brak odwagi aby coś powiedzieć.Zbyt wiele pewności,że ktoś to wyśmieje.Jedna wiadomość - wiele wątpliwości.Wierzyć? - nie wierzyć? Mętlik w głowie.Prawda? - żart? Czas upływa.Szczęście? - zmowa? Nie wiem nic.Przeszkoda.Wyższość,nieśmiałość,zadufanie.Kara za szczęście.Kara za uśmiech.Chcą wszystko zniszczyć.Nic się nie zaczęło,a już trzeba to zakończyć.W ich oczach na nic nie zasługuję,w moich - wszystko traci sens.Ich wygrana - moja przegrana.I tak jest zawsze.Pozostały tylko sny,w których wszystko jest możliwe.Złe złudzenia,silne nadzieje.W chwili niepowodzeń - zabijają.Kolejne życie - kolejna strata.Zamknięte koło.Nie ma pomocy.

Zasypiam przy gwiazd blasku.Znowu sny,znowu łzy.

Zostać zauważonym,pozostać w ukryciu.Następny krok - następny błąd.'Wszystko będzie dobrze' - kłamstwo dla głupich.Litość,złudzenie.Brak zrozumienia.Na zewnątrz uśmiech,w środku - rozdarte serce.Nikt nie widzi.Gra trwa nadal.Gra bez zasad.Nie mam szans.Znowu upadam,nie umiem wstać.Życie uchodzi.Nie ma nikogo.Scenariusz w mojej głowie.Każda przykrość to kolejna rana.Naiwne marzenia - rujnują mi życie.Wokół radość - za mną smutek chodzi jak cień.Zostaję sama.Muszę zakończyć tą grę.Grę bez zasad.