W końcu przychodzi taki moment, że zaczynasz tarcić wszystko to co kochasz. To co zbudowaliście przez te lata, jedna chwila zapomnienia, może tyle zniszczyć. Zaczynasz być coraz bardziej bezsilny, po tym co zrobiłeś... nie da sie naprawić. Czujesz tak jak nigdy nie chciałeś się czuć, Twoje koszmary senne, w końcu urzeczywistniają się. Płaczesz, bo na nic więcej Cię nie stać w takim czasie. Wypłacz się, to kiedyś pomoże... może. Kiedyś się podniesiesz z tej ziemi, wstaniesz na równe nogi, trzeba czasu, to boli... cholernie boli... Trzeba się nauczyć żyć od nowa, inaczej. Nie chcesz, nie chcesz nawet dopuścić myśli, że ma być inaczej, po tym co przeszliście, nie po tym co tyle razy niszczyliście i odbudowaliście. Byliście za każdym razem silniejsi, co się tym razem stało? Zero hamulców... Skończyło się...  Chcesz dalej być codziennością tej osoby, chcesz być przy niej, rozmawiać, znaleźć się w jej objęciach... nie da się. Zaczynasz umierać... / moje autorstwo