och, czyżby?

to zdjęcie różni się od tych wszystkich sweet fot przed brudnym lustrem. Czy to nie wydaje się być prawdziwe? prawdziwe osoby, prawdziwe, szczęśliwe emocje. od razu lepiej się robi, gdy się na nie spojrzy. :) lubię to zdjęcie, mogę tylko żałować, że tak rzadko na nie spoglądam. ale oto nadszedł ten dzień, w którym pokazuje je całej reszcie. zresztą.. i tak niektórzy już je widzieli, niektórzy sami je mają. rok 2009 więc nie tak całkiem dawno. jednkaże zmienić się zmieniło cholernie dużo.

jedyne czego się ostatnio dowiedziałam to to, że nie można myśleć "a gdyby.", po swoich słowach czy czynach też można tylko żałować, ale szczerze mówiąc, jak dla mnie to strata czasu. należy tylko myśleć, jak postępować, by być szczęśliwym. by nie było potrzeby żałowania czy denerwowania się za siebie. ale proszę, bądźmy realistami. jeszcze z trzysta razy uda mi się tak postąpić w tym miesiącu. ale właśnie takie jest życie, natura ludzka. nic nas nie zmienia. człowiek zawsze myślał tylko i wyłącznie o sobie. żadnych silniejszych uczuć nie czujemy wobec kogoś, aniżeli wobec siebie. to człowiek siebie najbardziej kocha i to, co z człowieka wyszło.

chcę tylko dodać.. że potrzebuję odpoczynku. od ludzi. emocji. ilości rzeczy do zrobienia.

CZY MOŻE MI KTOŚ WYPRAĆ MÓZG??