fru.

Z Młyńskiej takie...

Mam wrażenie, że wszystko wokół wali sie z wielkim hukiem i niszczy mnie kawałek po kawałku. Nawet cisza nie potrafi załagodzić tego uczucia. Powinniśmy szukać sobie celu i dążyć do niego, ponieważ kiedy jest jakiś cel, jakieś przysłowiowe światełko, twoży się też tunel. Odcina nas od beznadziejności naszego istnienia i świadomości, ze za kilkaset miliardów lat nie pozostanie nawet cząstka po tym, co stwożyliśmy, bądź osiągneliśmy. Nwet pamieć zaginie. Szczęście, że pamięć nie zniknie za naszego istnienia, bo bez niej praktycznie już byśmy nie istnieli. No i weź sie uśmiechnij, jak tu o końcu świata nawet myślisz.? Wiem, głupie... Sens zawsze jest, był i będzie. W moim życiu niestety głos, który podpowiada jaki jest mój cel został zagłuszony przez krzyk szarej codzienności i nieciekawego życia, do którego nie moge przywyknąć.