Lekka jak wiatr cz. 5

Napiszcie, co sądzicie o opowiadaniu Rossiie :)

I część tutaj

II część tutaj

III część tutaj

IV część tutaj

Rozdział V

-Ja zaśpiewam! - wykrzyknęłam na całą sale, sama sobie nie dowierzając.
-Alice! Co, co ty mówisz? - smutek na jej twarzy przeobraził się nagle w szok.
-Tak zaśpiewam. - uderzyła ze mnie pewność siebie, której nigdy dotąd nie miałam.
-Pokaż co potrafisz. - zachęciła mnie Pani Tracy.
   Niepewnie weszłam na scenę,  karcąc się w duchu za to co zrobiłam. Jak mogłam tak po prostu się zgłosić? Co we mnie wstąpiło? Ale postanowiłam, że zrobię to dla Kate.
-Zaśpiewaj refren tej piosenki, którą śpiewała Kate. Mam nadzieję, że ją znasz. - poleciła nasza nauczycielka.
   I zaśpiewałam słodkim głosem, najlepiej jak umiałam słowa refrenu :

I've got to move on
and be who I am
I just don't belong here
I hope you understand
We might find our place
In this world someday
But at least forn now
I gotta go my own away..

-Szczerze, to jestem pod wrażeniem. - oznajmiła pani Tracy.
-Ja też. - wyszeptała Kate zdumiona moim wystąpieniem.
-No dziewczyny jesteście ostatnie, więc poświęcę wam trochę więcej czasu. Zaśpiewajcie całą piosenkę razem. No dalej. zawtórowała pani Tracy.
   No i zaśpiewałyśmy. Myślę, że wyszło nam naprawdę pięknie. Nasze głosy wypełniły całą pustą salę.
-No,no, jestem pod wrażeniem. Wasze głosy dopełniają się wzajemnie. Tworzycie świetny, wręcz idealny duet. - pochwałom nie było końca.
   Tak się cieszę, że przełamałam strach i zaśpiewałam. To najbardziej ekscytująca, a zarazem najlepsza rzecz, która przytrafiła mi się w moim życiu.
-A teraz poznajcie Caitlyn. To nasza kompozytorka. Będzie wam przygrywać. Macie delikatne głosy w sam raz aby śpiewać wraz z pianinem.
Caitlyn, Caitlyn chodź na moment! - zawołała nauczycielka.
   Przed naszymi oczami ukazała się wesoła dziewczyna. Ma zielone oczy i ciemne blond włosy, a grzywka delikatnie opada jej na czoło.
-Jestem Caitlyn. - powiedziała dziewczyna kierując na nas ciepły wzrok.
-A ja Alice.
-Ja Kate.
-Skoro już się znacie, to może pokaż dziewczynom jak grasz. - poprosiła nauczycielka.
-Słyszałam że śpiewałyście piosenkę VanessyHudgens. Jak chcecie to mogę wam to zagrać.
-Jasne. - powiedziałam.
   Do opustoszałej sali dochodziły spokojne dźwięki i brzmienia klawiszy. Nie mogłam się powstrzymać i zaczęłam śpiewać. Na początku delikatnie, spokojnie, a później bardziej donośnie. W końcu udało mi się perfekcyjnie. Nakazałam głową, żeby Kate się dołączyła. W końcu to dzięki niej tu jestem. Zaczęłyśmy śpiewać ile sił w płucach. Na samym końcu pani Tracy zaczęła klaskać.
-Dziewczęta pięknie. Jesteście cudowne. Przykro mi, ale na dzisiaj to koniec. Już jestem spóźniona. Zobaczymy się za tydzień o tej samej porze. A wy za ten czas dużo trenujcie. Przygotujcie też inną piosenkę, bo ta nie wystarczy. - zadeklarowała pani Tracy i zniknęła za drzwiami.
-Dobrze, nie ma sprawy. - odpowiedziałyśmy chórem.

   Pożegnałyśmy się i wraz za nauczycielką wyszłyśmy z sali.

Rossiie
Cdn..