7

7.

Kolejne dwa lata poszły w niebyt. No, może nie do końca, z każdej relacji wynosi się coś wartościowego. Ale to mnie utwierdza tylko w przekonaniu, że nie warto się angażować. A przynajmniej ja nie powinnam tego robić, bo tylko bezsensownie krzywdzę innych ludzi. Nie wiem, jak długo jeszcze tak wytrzymam.

Ten ból mnie konsumuje każdego dnia.

Codziennie znika mnie jakiś kawałek i nie wiem czy wróci. 

Zadziwia mnie to w dorosłym zyciu jak często jestem smutna i jak często nie potrafię płakać. Jako nastolatka nie miałam z tym najmniejszych problemów, wylewałam łzy równie często jak się śmiałam. Dzisiaj już nie mam tej lekkości w wyrażaniu emocji. Wszystko się skryło za tą nieprzystępną, nieprzyjemną fasadą. I szczerze? Nawet ja nie mam ochoty na siebie już patrzeć.

Jestem swoją największą dewastacją.

"I wanted to vanish
Sa completely
That even I would
Not remember me:

No feelings, no
Memories, just
The freedom of
Oblivion"