Niby nie bylo zadnej spektakularnej zmiany. Przeciez nic takiego sie nie stalo. Bardzo sie zmienilam.

Nigdy wczesniej nie docenialam malych rzeczy, oczekiwalam wielkich zmian, ogromnych przelomow zyciowych. Tylko po co?

Przyszedl taki moment, kiedy mam wszystko to, czego nie mialam od bardzo, bardzo dawna. Jest swietna i wymagajaca praca, jest straz, nagle pojawilo sie gro ludzi, ktorzy o mnie pamietaja. Telefon nie przestaje dzwonic, ciagle ktos czegos potrzebuje, wciaz ktos pyta co u mnie i kiedy sie spotkamy. Odnowily sie stare znajomosci z osobami, ktorych sie nie spodziewalam. Nagle osoby wokol mnie zaczely splacac dlugi wdziecznosci ktore mialy wobec mnie, a o ktorych ja juz dawno zdazylam zapomniec. Wciaz w sluchawce slysze " ojej, znowu masz sluzbe dzisiaj?!"

Wszyscy wokol usmiechaja sie do mnie szeroko, a z moich ust usmiech nie schodzi nawet na czas snu.

I tego wszystkiego dopelnia fakt, ze otwarlam sie przed kims. Przed czlowiekiem, ktorego znalam od dawna, ale nigdy wczesniej nie zwrocilam na niego uwagi w taki sposob w jaki zrobilam to teraz. Nie wiem dlaczego zechcialam zaufac komus, kogo zbyt dobrze nie znam, dlaczego to wszystko tak sie potoczylo. Mialam wyrzuty sumienia, ze pozwolilam sobie na to po tak ciezkim okresie czasu, mialam wrazenie ze to niczego mnie nie nauczylo.

Ale teraz, po ponad miesiacu...

Nie, nie zaluje.

Teraz juz tylko cieszyc sie tym co jest i realizowac swoje male, pochowane przez ponad dwa lata marzenia. Takie malutkie, krok po kroku, z usmiechem na twarzy i spokojem w srodku.

Nigdy nie pomyslalabym, ze kiedys jeszcze bede sie tak czuc. Ze bede sie cieszyc nawet z zapachu swiezo skoszonej trawy i z podmuchu wiatru. I ze kilka malych rzeczy sprawi, ze zmieni sie wszystko.

26.05.2011r. - every moment is good to change everything...

Junior, dziekuje ci za wszystko to, co dla mnie zrobiles.... Kazdemu zycze takiego przyjaciela:)