Nie dziwi sie, ze czlowiek, ktorego kocham mnie olal- w koncu jestem swinia, nikt ze mna nie wytrzyma. Nic nie potrafie. Jestem smierdzielem, darmozjadem i dobrze mi tak ze nie mam do kogo nawet ryja otworzyc.

Wstydzi sie mnie przed swoimi znajomymi, wstydzi sie jak ktos przychodzi do mnie. Gdyby cos mi sie stalo nawet nie mrugnelaby okiem. Zawsze jej przeszkadzalam.

Po tylu latach juz wiem, ze jestem bezuzyteczna.

Dlaczego ona mnie tak traktuje?

Dlaczego osoby mi najblizsze maja mnie tak bardzo w dupie?

Ja tylko chcialabym czuc sie kochana i potrzebna, byc szczesliwa...

A jestem sama...

Chora...

i bez czyjejkolwiek pomocy.

Gdy niedawno mlody, 19-letni chlopak pozegnal sie z zyciem bo nie mogl zniesc utraty bliskich osob, wszyscy pluli sobie w brode ze wiedzieli co sie dzieje, a nie zareagowali.

Tyle ludzi wie co dzieje sie ze mna od dawna. Kilka osob probowalo, ale tylko jednorazowo.

A Michal wyjezdza...

Najsmutniejsze jest to, ze w moim przypadku nikt pluc w brode sobie nie bedzie...

Tak bardzo chcialabym zniknac z tego swiata...Broniu, zabierz mnie do siebie...

Błagam..