33

"Nie mam już sił, to już naprawdę jest ciężkie. Nie wiem co mam tak naprawdę zrobić. Jedno jest pewne: to nie dla mnie taka huśtawka w górę i w dół. I tak przez cały czas. To boli, tak bardzo że aż odechciewa się żyć. Boli fizycznie, boli psychicznie. Jak dla mnie mieszanka wybuchowa, która wieczorami wypływa na powierzchnie, po raz kolejny, codziennie, dzień w dzień, już nie potrafię przed samą sobą tego ukrywać. Przecież mi nadal na nim zależy, po co ja się oszukuję. Okłamuje samą siebie. Przecież wiem że ja z nim nigdy nie będę. To przecież nierealne, bo zbyt dużo złych emocji się wkradło, zbyt dużo mnie to kosztowało. Chociaż gdybym tylko dostała jeden znak, jedno słowo, jedną chwilę, byś mógł naprawić to wszystko, co popsułeś, nie wahałabym się ani jednej chwili. Wróciłabym. Dla Ciebie. Gdybyś tylko chciał ... Jestem w kropce. 

Mam łzy w oczach gdy pomyślę że już nigdy ... Po raz kolejny płaczę. I chociaż wiem że ty nie jesteś wart tych łez i nieprzespanych nocy, to jednak nadal to się dzieje. Czuje się jak w jakimś filmie, niestety bez happy endu. 

Muszę zostać sama, chce zapomnieć, chociaż to trudne. Chociaż jak na razie nierealne. Jednak chciałabym już o tym nie myśleć. I w końcu zaznać spokoju, by móc zasnąć normalnie w nocy. "

Jaka ja byłam kiedyś głupia.