Dawno tutaj nie pisałam Trochę się we mnie zarbierało. Może właśnie tego potrzebowałam i potrzebuje. Wygadać się bezdusznej maszynie, która nie będzie wzdychać przy moich problemach. A może właśnie to nie są problemu i gdyby to było coś ważnego, to ta maszyna zaczęłaby wzdychać razem ze mną? Nie ważne

Chciałabym dziś tak wiele powiedzieć Tobie, sobie, innym.

Tak mocno Cię pokochałam, że nawet nie potrafię sobie wyobrazić innego życia. Ale czuję, że trochę zgubiliśmy nasze ciepło, nad którym pracowaliśmy przez rok i jedenaście miesięcy. Chociaż nie, pewnie dużo dłużej.

Dlatego niech to wróci. Niech czas na chwilę stanie a później pędzi dalej.

Całe szczęście jesteśmy w tym IDEALNYM miejscu. O idealnej porze roku. Jest mi tak błogo i dobrze, wiesz?

Ostatnio mało o tym mówię. To z braku czasu, pracy i wszystkiego dookoła. Ale pamiętaj, że to dzięki Tobie poznałam to co najpiękniejsze i najważniejsze w życiu.

I wybacz mi za mój upierdliwy charakter i chamstwo. Często wychodzi ze mnie człowiecza podłość. Nigdy nie chciałam Cię skrzywdzić i zrobię wszystko żeby było cudnie.

Bardzo mocno Cię kocham Kuba. Najmocniej. DziękujęCi.